Werk - en eten in Manhattan

Vandaag zijn we gedrieën opgestaan, hebben ontbeten, en we hebben de tweede "druppelsleutel" van Ellen op Berend overgezet. Van dat idee schoten ze verleden vrijdag nog helemaal in de stress, maar nu was het in een minuutje gepiept. Pieter moet nu iedere keer zijn identificatie laten zien, en is dan gast van één van ons beiden. En we moeten dan zeggen van wie, en dan moeten we die specifieke druppelsleutel nog een keertje aanmelden. En dan schrijven ze het geheel op een lijstje, en wat ze daarmee dan vervolgens doen?? Wij krijgen alledrie een opstandig gevoel van dit soort bureaucratische neuzelarij, kan je aan zien dat we Nederlanders zijn. Ik heb bedacht dat deze huisvesting meer een soort internaat is dan zelfstandig wonen: ze kunnen ook gewoon binnenkomen in je appartement als ze dat nodig vinden, heb ik gemerkt.
Maar, ik zit er wel, en ik heb logeerplek, en we zitten op 45 minuten van Manhattan, dus wat wil je (als logé) nog meer?
Ik ben gaan werken, en de jongens zijn Manhattan ingegaan, om kleding te kopen, en om naar de "MoMa" te gaan.
Op het lab gaan we de experimenten met hogere percentages CO2 in de lucht vervolgen, daar moest alleen nog wat leidingwerk voor veranderd. Verder is Dipayan vandaag begonnen monsters voor Groningen af te tappen, dus dan weten jullie bij het CIO dat vast.

Het postkantoor

Fietspad op Manhattan

Tegen vijven ben ik naar Manhattan vertrokken, want we zouden samen gaan eten. Na een stuk lopen, en postzegels kopen (alles is hier "private business", maar de post nou juist niet, die zijn nog steeds in de wet verankerd, en zitten nog steeds in zeer grote, zeer statige gebouwen), zijn we uiteindelijk in de wijk Chelsea beland, en in een restaurant dat we nog kenden van anderhalf jaar geleden (toen was het heel goed bevallen): Markt, een belgisch restaurent met tweetalig menu (frans en nederlands) en een groot nederlands gedicht op de muur. De bediening begrijpt alle nederlandse bestellingen. En er is een grote sortering Belgisch bier. Heerlijk gegeten.

Belgischer kan niet...

Van daaruit met de PATH naar huis, en daar nog gezellig een glaasje gedronken, journaal gekeken en nog zo wat.