Nog een relaxte dag in Manhattan met de zoons

De jongens zijn inmiddels geheel ont-jetlagd. Dus slapen ze weer langer 's ochtends. Maar we hadden ook geen haast. We zijn op ons gemak opgestaan, hebben ontbeten, ingepakt, en toen zijn we weer op weg gegaan naar Manhattan. Het weer was weer geweldig, het is zo'n 28 graden, soms bewolkt, soms zonnig. Ik heb het zelfs gewaagd om mijn korte broek aan te doen (en dat zegt wat!).
We zijn naar 33rd street gegaan met de PATH, want in ons wereldbeeld heeft het grote New York Penn treinstation uiteraard bagagekluizen. Niet dus. "Die zijn nergens in de stad" zei een bewaker stellig. Baaalen. Hoe dat nou moest? Ze hebben die kluizen vast niet, omdat het dan wel erg makkelijk is om een terroristische aanslag te plegen, met in zo'n groot station veel slachtoffers. Dat moet het volgens ons zijn.

Bryant Park

Gelukkig wist de toeristeninfo raad: een paar straten verderop zat toch wel een begagebewaarbedrijf. En dat klopte. Op de 2e verdieping van een anoniem gebouw (niet spectaculair genoeg om op te blazen in ieder geval) zat een juffrouw die met bagage heen en weer sleepte en daar in ons geval 25$ voor vroeg. Maar goed, het was opgeslagen, en ook nog vlakbij de metrostop waar de jongens op konden stappen voor de metro naar het vliegveld (ze vliegen terug vanaf JFK).
Zo, en toen hadden we onze koffie met cheese cake (ten minste, dat koos ik, #5) wel verdiend. Dat hebben we gehaald naast, en genuttigd in het Bryant park, wat Ellen en ik ook  gedaan hadden drie weken geleden. We hebben heerlijk in het park gezeten met echt New Yorks uitzicht (dwz veel hoge gebouwen).

op 5th Avenue

Na een tijd lekker rondkijken en kletsen zijn we verder gelopen, via Rockefeller Plaza en de 5th avenue naar het Central Park. Het was hartstikke druk, veel toeristen, ook Amerikaanse, want morgen is een nationale vrije dag (Memorial Day), en dan gaan veel mensen een lang weekend weg.
Ook in Central Park was het erg druk. De paardenkoetsen, fietstaxi's en wat dies meer zij deden goede zaken.

onderzoek in volle gang (zie kledingstuk op het bankje)

We zijn door het park, met een kijkpauze op een bankje, naar de zuidwesthoek gelopen, waar het plein de Columbus Circle is (daarop uitkijkend had ik begin deze maand een masterdiploma uitgereikt). Daar ging alles z'n gewone gang, met kinderen in de fonteinen (lekker vanwege de warmte), alleen was een stukje min of meer afgezet, en liep een aantal politiemensen (in uniform met blauwe bloes, in uniform met witte bloes, en in "burgerpak") onderzoek te doen, althans dat moest het voorstellen. Op een bankje daar lag een duidelijk bebloed kledingstuk, en beter kijkend zagen we op de grond, ook dichtbij waar wij zaten, hier en daar bloedspetters.

Ligt er soms iets in de struikjes?

Kritische toeschouwers

We hebben het met alle verstand zitten te bekijken. In bijna drie kwartier tijd (dat is de tijd dat een aflevering van CSI normaal duurt -zonder de reclame-, en waarin men 24 DNA tests doet, 7 chemische analyses, 2 schietproeven, 20 CCT camera's controleert en en passant ook nog eens wat verdachten arresteert en aan de tand voelt) hebben zich 8 politiemensen rond de plaats delict (?) opgehouden, bellend, pratend, eventjes de struikjes onderzoekend, wijzen op de camera's op het plein, en verder niets. Zelfs de afzetting was halfgebakken. Misschien wachtten ze op de CSI mensen, maar ook dan was twee hooguit drie personen genoeg geweest.

We hebben de afloop uiteindelijk niet afgewacht, maar zijn weer naar het zuiden gelopen, richting de bagageopslag. Onderweg vonden we een leuk restaurant, op 8th ave, met grote open ramen, en erg lekker eten en drinken. Na de heerlijke maaltijd gisteren opnieuw een succes.
Toen werd het tijd om de bagage te halen en op de metro te stappen. Dat ging allemaal vlotjes, Ik ben nog een stukje mee gemetro'd tot vlakbij WTC. We hebben afscheid genomen, het was een prachtige week. Wel raar dat ik nou weer in m'n eentje de PATH terug naar Newark moest nemen.
Inmiddels zijn de jongens aan boord, en ze staan op het punt van vertrekken. Morgen om 12 uur zijn ze op Schiphol. Dan is Geke Hospers net een uurtje vertrokken, naar Boston. Daar ga ik morgen ook naar toe, met de trein, en ik zie haar dan op het vliegveld. We rijden dan samen naar Woods Hole, waar ik dinsdag een afspraak heb voor een labbezoek (en een voordracht), en Geke haar zoon Jaap opzoekt die daar aan het afstuderen is.
Dus morgen bericht uit Woods Hole, wind en weder en Amtrak dienende.