Op bezoek bij Columbia University - in de stad en bij Lamont

sfeerbeeld campus Columbia

Centrale "plein" van de campus

Ook vanuit Columbia University, gevestigd in New York City, wordt samengewerkt met Dan Murnick, omdat ook voor hun toepassing de mogelijkheid om continu 14C te meten ideaal zou zijn.  Zo kwam ik in contact met Martin Stute, hoogleraar bij Columbia, en ook verbonden aan het aardwetenschappelijk centrum van die universiteit, dat net ten noorden van New York City aan de westkant van de Hudson ligt. Hij had mij uitgenodigd om op bezoek te komen, en een voordracht te geven. Het centrum, Lamont-Doherty Earth Observatory geheten (kortweg "Lamont") is zonder overdrijven wereldvermaard. Dipayan is ook meegegaan, voor hem ook een kans om dit allemaal te zien en mee te maken.
We hadden afgesproken met Martin bij het metrostation net buiten Columbia University. Deze campus ligt in het noordwesten van Manhattan, net boven Central Park.

de villa van de Lamont familie

terrein, met oude huisjes

Het splinternieuwe geochemistry gebouw

Martin heeft ons rondgeleid over het campusterrein (hier is o.a. het Manhattan project uit de 2e wereldoorlog om een bom te maken echt begonnen, vandaar de naam), en na een kop koffie met veruit de lekkerste muffin tot dusver, namen we de Columbia transfer bus naar Lamont. Dat was al een belevenis op zichzelf: helemaal Harlem door en uiteindelijk met de Washington bridge over de Hudson. Daar nog wat verder naar het noorden, in een totaal bosachtige omgeving (wat een contrast met Manhattan), tot we bij het Lamont-terrein waren. Dit was een steenrijke familie die daar in de eerste helft van de 20e eeuw woonde, en die na de dood van de eigenaar het terrein aan de universiteit vermaakte. Het gebied was ideaal voor seismologisch (test)onderzoek, en van lieverlee volgden alle aardwetenschappen.
Het is een prachtig terrein, met oude huisjes en zaken nog van de Lamont familie, maar ook nieuwe gebouwen, met als nieuwste aanwinst het prachtige nieuwe geochemistry gebouw, waar wij te gast waren.  Mijn voordracht hing pontificaal aangekondigd op de deur.

Na de lunch was het zover. Het was een informeel colloquium, met zo'n 20 toehoorders, maar daaronder waren Wally Broecker, Taro Takahashi en nog een aantal grootheden (voor wie deze namen niks zegt, google ze maar eens even). Tot mijn verrassing waren er ook de oude bekenden Boaz Luz (Israel, ken ik van O17-O18) en Gisela Winckler (die ik uit haar IAEA-tijd ken). Het was een leuke voordracht, heel levendig door de vele vragen. Sander, je onderwerp leeft! Er waren vooral veel vragen over Radon (is het wel echt goed bekend, is het wel constant, etc etc), dus Navin heeft ook bij voorbaat al publiek.

Met Wally Broecker in zijn kamer

Na het colloquium ben ik bij Wally Broecker op bezoek geweest. Ondanks zijn 78 jaar heeft hij de helderste geest van het hele gebouw (en de wijde omtrek). Hij had in 1958 het Groningse lab van de Vries bezocht, en had ook kennis gemaakt met de betreffende analiste. Hij kende het hele verhaal, en ook de afloop. Daarna had hij nog vele verhalen over vele wetenschappelijk thema's. Een intrigerende man.

Martin Stute, onze gastheer, met Dipayan

uitzicht

op het uitzichtspunt

 Daarna gaf Martin ons een korte labtour (de labs lijken op die in ons nieuwe life sciences gebouw in Groningen, alleen is het gebouw veel praktischer, want recht), en daarna zijn we naar de rand van het gebied gelopen. Die rand is vrij letterlijk, want daar gaat het meer dan 100 meter steil naar beneden naar de Hudson. Het is een heel natuurlijk gebied, met veel vegetatie en veel dieren. Op de weg terug liep een hert op nog geen 20 meter voor ons de weg over.

 Om vijf uur namen we de campusbus terug naar de stad. Op de campus namen we afscheid van Martin ("we keep in touch" over het 14C project), en zijn we helemaal naar het zuidpuntje van Manhattan gemetro'd, waar we, net als ik gisteren met de jongens, lekker buiten, lekker gegeten hebben. Het was er nu erg druk: er was een Amstel bier promotie ("biertje?" hing er overal) en een aantal jongedames gekleed in Amstel rood-wit deelde gratis bier uit... Dat wil wel, natuurlijk.
Ik had liever een witbiertje bij mijn "sheppards pie", en Dipayan dronk gewoon water.
Vandaar met de PATH naar huis. Een gedenkwaardige dag.
Intussen zijn de beide zonen naar Washington. Van hun SMS'jes begrijp ik dat dit een groot succes is. Ze verwachten om een uur of half twee thuis te zijn. Ga ik geloof ik maar niet op wachten...

P.S. De uitzending van de Keuringsdienst van Waarde, met daarin Henk Jansen prominent aanwezig, is vanavond geweest. Als je dat gemist hebt, hier is de link naar uitzending gemist:

http://beta.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1102957-wijn-2