En daarna -zonder jas, want het werd echt lekker weer!- naar het lab. Na twee dagen met lekken lijkt de boel dicht, maar het geheel gedraagt zich nog steeds vreemd. En dan is het een kwestie van geduldig dingen proberen, registreren, weer pompen, iets nieuws proberen, en zien dat er lijn in komt. Ieder lab-mens moet dit herkennen. Maar opschieten doet het niet zo erg. Ter afwisseling heb ik Dipayan gevraagd om in een filmpje de basis van de opstelling uit te leggen. Het geluid is niet best, maar het beeld wel. Met groeten van Dipayan aan zijn komende groep!
Inmiddels is er een nieuw lek(je) gevonden, het zat -heel gemeen- tussen cel en leiding, dus van buiten met He-lekzoeken niets te vinden...
Aan het einde van de middag hield Dan Murnick bij de collega's van NJIT (New Jersey Institute of Technology, de collega's van de campus ernaast) een voordracht. Er was koffie bij, en ook frisdranken en pizza-punten! Het was een interessant verhaal over zijn andere onderwerp, gasontladings-fluorescentielampen als vervanger van onze kwik-houdende TL-verlichting. Er zat ook veel algemeens in over lichtkleur, rendementen van allerleid lampen etc. Heel leuk.
Daarna ben ik mee uit eten geweest, naar het "ironbound" kwartier van Newark. Dat is een wijk die afgesloten wordt door verschillende spoorlijnen, en die oorspronkelijk, vanwege de visserij, vooral bewoond werd door Portugezen en Spanjaarden. Dat was een aangename verrassing, een hartstikke leuk wijkje met heel veel restaurants en een echte winkelstraat. We hebben in "Casa Vasca" (het Baskische huis) gegeten, ik had een zeer authentieke paella Valenciana. Deze wijk ga ik nog eens vaker bekijken, en dan met fototoestel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten